۱. ضربه بازدارنده ایران به حیفا
بامداد 26 خرداد 1404، یگان موشکی ایران مجموعه‌ای از موشک‌های بالستیک را به‌سوی زیرساخت‌های بندری شهر حیفا شلیک کرد. منابع امنیت دریایی می‌گویند این عملیات «دقیق و نقطه‌زن» بود و توانست بخشی از اسکله تخلیه‌‌ـ‌بارگیری و انبار مهمات نیروی دریایی اسرائیل را از کار بیندازد. در نتیجهٔ این حمله چهار نظامی کشته و بیش از ۷۰ نفر زخمی شدند.
۲. پاسخ تل‌آویو؛ حمله هوایی به پایتخت
در واکنش، جنگنده‌های اسرائیلی دوباره آسمان تهران و قم را هدف قرار دادند. اصابت چند بمب هدایت‌شونده به پیرامون یک مرکز پشتیبانی لجستیک در قم، به شهادت دست‌کم دو هم‌وطن و مجروحیت ۴۲ نفر انجامید. همزمان صدای آژیر خطر در شمال تهران نیز به گوش رسید؛ اما سامانه‌های پدافندی موفق شدند بیشتر موشک‌ها را در هوا منهدم کنند.
۳. آمار تجمیعی تلفات تا ظهر دوشنبه
طبق برآوردهای میدانی، آمار قربانیان حملات اسرائیل به ایران از ۲۲۰ نفر فراتر رفته است که ۷۰ نفر آنان زنان و کودکان هستند. در جبهه مقابل نیز دست‌کم هشت کشته و ده‌ها زخمی ثبت شده است.
ارزیابی توازن قوا
کارشناسان دفاعی معتقدند ایران با اتکا به شبکه پدافند چندلایه و توان موشکی نقطه‌زن، توانسته موازنه بازدارندگی را حداقل در سطح «برابری هزینه‌ها» حفظ کند؛ موضوعی که احتمال هرگونه عملیات زمینی گسترده از سوی اسرائیل را به‌شدت کاهش داده است. در مقابل، تل‌آویو ناچار شده است بخش بزرگی از نیروی ذخیره خود را فرا بخواند و روزانه میلیون‌ها دلار هزینه نظامی بپردازد؛ فشار اقتصادی‌ای که در درازمدت می‌تواند سیاست‌مداران اسرائیلی را به‌سوی پذیرش راهکار دیپلماتیک سوق دهد.
جمع‌بندی
جمهوری اسلامی ایران امروز نشان داد که در برابر تجاوز، پاسخی «دقیق، حساب‌شده و بازدارنده» در چنته دارد و همزمان از پشتوانه پررنگ مردمی برخوردار است. در سطح بین‌المللی نیز فشار افکار عمومی و بیم از گسترش جنگ، به‌تدریج جای خود را به تلاش برای میانجی‌گری می‌دهد. با ادامه این روند، تحلیلگران معتقدند «اراده دفاعی ایران» نقشی کلیدی در شکل‌گیری موازنه قدرت آینده منطقه خواهد داشت.
