چرا خانم ها‌‌ برای عمل زیبایی اصرار دارند؟

با سلام و درود خدمت بینندگان عزیز، من شکیبا منصوری هستم و با ویژه‌ برنامه در شاهین شهر میزبان جناب آقای دکتر اشکان مرادی هستیم.
پزشک فعال در حوزه زیبایی.
آقای دکتر خیلی ممنون که دعوت ما را پذیرفتید.
خیلی خوش آمدید.
به نام خدا مرسی از دعوتتون.
منم سلام و عرض ادب دارم خدمت بینندگان گرامی و در خدمتتون هستیم. بزرگوارید.
ممنون از شما.
جناب آقای دکتر موضوع بحث ما در این برنامه بیشتر حول محور ضرورت مداخلات زیبایی هست چه تهاجمی و چه غیر تهاجمی.
سوالی که سوال شخص خود من هم هست این هستش که آیا مراجعینی داشتید در چند سال اخیر فعالیتتون که احساس کنید اصلا نیاز ندارند که این مداخله رو انجام بدن؟ بله قطعا.
فکر کنم همه مطب ها این تجربه رو دارند تو حوزه زیبایی چون یه حوزه ی خیلی باظرافت و خیلی حساسه و تایپ افرادی که مراجعه میکنن خیلی متفاوته با نیازهای مختلف.
ما از نیازهای درمانی داریم.
کسانی که دچار جراحت هستن حوادث هستن که حالا به هر حال به لحاظ ظاهری شاید نامطلوب باشه.
باید یه مداخله ی پزشکی صورت بگیره تا کیس.
افرادی که شاید نیازی هم واقعا ندارن ولی با توجه به اینکه مثلا شاید یک مد خاص یک مدل خاص تو جامعه جا افتاده و برند شده خب میخوان اون کارها رو انجام بدن و عملا هم شاید واقعا نیازی نداشته باشن و بیشتر شاید بحث برندینگ و بحث مدلینگ مطرح باشه تو همچین کیس هایی.
بله همه این ها باهاش مواجه هستن. بسیار عالی.
خب این جوابی که شما دادین بیشتر معطوف به اون معیارهایی هستش که توی جامعه طی دهه های اخیر، قرن های اخیر و حتی هزاره های اخیر مرتبا در حال تغییر بوده.
صحبت من برای اون دسته خیلی محدود از افرادی هست که احساس میکنن یک نقصی هست که بله اون نقص هست.
نمیگم توهمه ولی اون نقص خیلی کوچکتر از چیزی هست که خود شخص در ذهن داره که شاید حالا من قصد لیبل زدن ندارم و نمیخوام جملاتم بار منفی داشته باشه.
ولی خب در MBTI اختلالاتی هست که مطرح شده تحت این عنوان به شکل بادی اوردر یا اختلال بدریخت انگاری.
آیا شما هیچ ملاک و معیاری دارید که توصیه بکنید برای بینندگان عزیز که بتونن اگر احساس نیاز دارن لحظه ای قبلش بهش فکر کنن که شاید من واقعا بهش نیاز ندارم؟
یعنی در واقع راه حلی دارید؟
فکری دارید که در واقع یک تشخیص افتراقی باشه بین یک چنین احساسی و اون نقص واقعیه.
چیزی که باید خدمتتون عرض کنم اینه که بحث مسائل روحی، روانی و جسمانی یک حوزه مشترک با هم دارند.
هم مسائل جسمانی و بحث روحی روانی مثل اعتماد به نفس تاثیر دارد و هم بحث های روحی روانی واقعا روی تغییر و ظاهر آدم ها خیلی تاثیر دارد.
ما کیس هایی داریم که هیچ مشکلی هم ندارن ولی تصورشون اینه که زیبا نیستن و وقتی میان مراجعه میکنن مشاوره همون اول کار باهاشون داریم.
صحبت باهاشون داریم که نرم جامعه مثل اینه نرم این صورت نرمال.
این صورت شما مثلا صورتت خوبه و قرار نیست همه ما چهره هامون مثل هم بشه.
قرار نیست چهره من مثل آقای هنرپیشه بشه.
شما شبیه اون خانم هنرپیشه یا هر کس دیگه ای که بخواد بشه.
و سعی میکنیم بهشون یه ملاک هایی داده بشه.
تو بحث زیبایی و بر اساس اون ملاک خودشونو بسنجن.
آیا واقعا نیاز هست این کارو انجام بدم یا اینکه نه نیاز نیست.
همه چیز نرماله، همه چیز خوبه و چهره طبیعی من همینه.
چهره ی یه شخص دیگه بالاخره اون سبکیه که هست و بحث هایی که ما احساس میکنیم مسائل روحی روانی پشت این قضیه هست.
سعی میکنیم خودمون بهشون مشاوره بدیم.
اگه مورد شدیدی باشه سعی میکنیم روانشناس باهاشون صحبت کنه.
و این رو نمیتونیم کتمان کنیم که بحث زیبای اعتماد به نفس واقعا یه فاکتور خیلی بالاییه و کیس هایی که به این سبک باشن به نظرم کمترن.
چون افراد با نیاز های مختلفی مراجعه میکنن.
گفتم بعضی ها بحث درمانیه.
بعضی ها میخوان بهتر بشن.
بعضی ها میخوان شبیه فلان هنرپیشه بشن.
یا اینکه حالا شاید یه مدل امسال مد بشه یه مدل ژل لب مدل لب مد بشه و بخوان به سبک اون مدل برن جلو.
این بحث ها رو داریم ولی اینکه بگیم چرا یه نفر؟
آیا به این کار نیاز دارید یا ندارید، اون بحثی که هر پزشکی با توجه به اینکه مراجعه کننده ای که داره، صحبت هایی که ابتدای کار باهاشون دارم و مشاوره میتونه بهشون بده و راهنمایی بده که دختر خانم جوان این چیزی که شما میگی نرماله و نرمال و صورت شما همینه و قرار نیست شبیه فلان بازیگر بشی یا فلان سلبریتی بشی.
همینجوری هم زیبایی و.
عمده افراد وقتی مشاورات مناسبی دریافت میکنن بهتر میتونن تصمیم بگیرن و این دیگه برمیگرده به بحث اخلاق پزشکی که همکارای ما تلاش کنن بتونن راهکارهای مناسب و معیار های خوبی واسه سنجش بتونن بهشون ارائه بدن.
دقیقا هم این موردی که اشاره کردم برای همون بخش خیلی کوچکی هست که پزشکی تشخیص میدن که این نرماله و هیچ مورد خاصی نیست که بخواد مداخله داشته باشه و متاسفانه ممکنه افرادی باشند که اون مداخله رو انجام بدن ولی یک مسکن موقت باشه.
من به شکل یه رودخانه بهش نگاه میکنم که این قسمتی که الان من دارم بهش نگاه می کنم گل آلود است.
به فکر این هستم که الان در لحظه این مقطع از رودخانه رو من تسویه کنم ولی شاید منشاء این گل آلود و آلودگی آبی که من دارم می بینم سرچشمه باشه.
یعنی نمیگم احساسمون رو عذرخواهی می کنم.
نمیگم احساسمون راجع به ظاهرمون رو به رسمیت نشناسیم.
برعکس به رسمیت بشناسیم و بپذیریمش.
ولی شاید راه حل بهترین راه حل آسونترین راه حل نباشه که خب متاسفانه من فکر میکنم خیلی وقتا این اتفاق نمی افته و ما دوست داریم سریعترین نتیجه رو بگیریم و اون چیزی که فکر میکنیم حالمون رو خوب میکنه در حالی که ممکنه انجامش بدیم.
یک ماه، دو ماه، شش ماه حالمون رو خوب بکنه ولی اون منشاء در واقع در اصل باعث نارضایتی ما شده.
خب شاید ظاهر آدمها بحث همون بحث کوه یخ باشه که خیلی زیر آب متوجه نمی شیم و فقط نوک کوه یخ رو می بینیم.
ظاهر افراد هم اون نوک کوه یخی که ما داریم می بینیم و خیلی مسائل و خیلی ریشه ها داره که شاید تو دید اول اصلا ما مشاهده نکنیم حتی به عنوان پزشک و فاکتور هم دیگه نمی شه در نظر نگرفت که الان مردم بیشتر به سمت مدلینگ و برندینگ به روز بودن.
حالا تو حوزه های مختلف یا حوزه زیبایی که حالا کار ماست تو زمینه های مختلف هم به همین سبک هست و این صبر و صبر نداشتن و عجله داشتن و تعجیل داشتن تو همه امور رو ما داریم مشاهده می کنیم.
تو بحث زیبایی هم داریم مشاهده می کنیم که شتاب خیلی زیاد داریم تو حوزه زیبایی.
خب داره مدل های جدید میاد.
میل مردم به سبک سبک های جدید زیاد شده و انجام کارای زیبایی نسبت به سال های قبل زیاد شده و یه شتابزدگی عجیبی داریم که حالا میطلبه که خیلی صحبت بشه تو این زمینه ها خیلی اطلاع رسانی بشه.
کارشناسانی که تو حوزه های مختلف هستن مرتبط با حوزه زیبایی که یه خورده شاید آمار ما نسبت به نرم جهانی خیلی بیشتر شده باشه نسبت به منطقه قطعا بالاتریم و باید اطلاع رسانی دقیق بشه.
باید اطلاعاتی داده بشه که طرف بتونه تصمیم گیری کنه که آیا مثلا آیا واقعا نیازه این کارو انجام بدم؟
آیا نیاز نیست؟
آیا این کاری که من انجام میدم واسه شش ماه هست؟ یک ساله؟ دو ساله؟ پنج ساله؟
آیا اصلا من این کار رو اگه انجام دادم یک ماه دیگه پشیمون نمیشم که چرا این کارو انجام دادم؟
آیا مثلا یک ماه بعد نمیگم ای کاش این کارو انجام دادم؟
این بحث هاییه که بیشتر روانشناسانه است و بیشتر ریشه در تفکرات اشخاص و اون شاخص هایی که دارن باهاشون تصمیم گیری میکنن.
حالا میگم حوزه زیبایی یکی از حوزه هاست.
تو حوزه های مختلف دیگه هم ما چنین شتابی رو داریم و خیلی باید باظرافت ورود کرد.
خب نمیشه مثلا یه دختر خوب میگه میخوام خوشگلتر بشم زیباتر بشم.
شاید در نگاه اول اگه بهش بگیم نه اینکارو انجام نده خیلی هم پذیرا نباشه بگه که نه من میخوام زیباتر بشم، اعتماد به نفسم بره بالاتر و زندگی بهتری داشته باشم.
باید قبل از این مرحله ما این اعتماد به نفس رو به همه داده باشیم و اعتماد به نفس عمومی داشته باش.
جمعیت ما که فقط اعتماد به نفس و زیبایی نبینن تو حوزه های مختلف دیگه هم اعتماد به نفس داشته باشن که فقط زمینه بروز شخصیت ما تو حوزه های زیبایی و ظاهرمون نباشه که میطلبه خیلی اطلاع رسانی خیلی بیشتری بشه تو این زمینه ها.
من در این مورد یه تصور خیلی آرمانی دارم.
حالا نمیدونم اصلا این تصور قابل تحقق هم باشه یا نه ولی به این فکر میکنم که گاهی وقتا یه شخص.
حالا بعضی از پزشکها تشخیص میدن که این پا نیاز به عمل داره.
بعضی از پزشکان میگن نه نیاز نداره یه کمیسیونی گرفته میشه.
در واقع متخصصین و صاحب‌نظران در مورد این کیس صحبت می‌کنند و بعد به یک تصمیم و اجماع می‌رسند که آیا این مداخله نیاز هست یا نه.
من فکر می‌کنم اگر در حوزه زیبایی هم ما بتوانیم یک چنین کمیسیون هایی داشته باشیم، چندین پزشک زیبایی، روانپزشک و روانشناس موضوع را بررسی کنند.
فکر می‌کنم خیلی فیلتر شده‌تر میشه این مداخلات رو انجام داد ولی خب به هر حال موضوعی هم که شما فرمودید در رابطه با اینکه اینقدر آمار زیاد هست توی مراجعه ها در مورد کشور ما نیست.
درسته یه مقدار آمار بیشتر هست ولی من فکر می‌کنم این موضوع که تمایل داریم به زیبایی بیشتر و یک سری نرم‌ها و معیارهایی که مرتبا در حال تغییر هستند یک پدیده ی جهانشمول هست.
اصلا راجع به کشور ما و شهر ما نیست.
همه باهاش درگیرن.
خب حالا که این رفتار جمعی هست، حالا که این نیاز توی اکثر افراد احساس میشه، شما فکر می‌کنید چه ملاک و معیاری برای انتخاب مراکز زیبایی باید در نظر داشته باشیم تا اینکه تجربه خوبی رو در واقع کسانی که دوست دارند این خدمات رو دریافت کنند داشته باشند؟
یه بحثی که ما همیشه داریم اینه که حالا یه شخصی به این نتیجه رسید که این کار رو باید انجام بده، احساس نیاز کرد کجا مراجعه کنه؟
خب بحث اینه که الان عمده افراد گوشیشونو ور میدارن یه سرچ میکنن تو گوگل گوگل میکنن و آدرس های مختلفی میاد.
مراکز مختلفی هست.
پیشنهادی که ما داریم و خیلی دوست داریم انجام بشه اینه که از طریق خود وزارت بهداشت این کار به نظرم باید انجام بشه که مراکزی که معتبر هستن و اون اصول اولیه رو رعایت کردن و اون پروتکل هایی که خود وزارت بهداشت داره.
در رابطه با کلینیک ها و در رابطه با درمانگاه در رابطه با مطب ها اونا رعایت میکنن رو معرفی کنن که مثلا این کلینیک تو این شهر تو این شهر مثلا این پنج تا کلینیک اصول ما رو دارن رعایت میکنن.
یعنی اینکه کارایی که خواسته وزارت بهداشت رو انجام دادن، مثلا بحث های فنی شون، بحث های ایمنی شون، بحث های کارشناسی شون و. مطلب اول.
حتما از نهادی که مسوول و وزارت بهداشت تو این زمینه مسئوله.
وزارت بهداشت اقدام کنه تو این زمینه ها.
مورد های دیگه ای که الان داریم بحث اطلاع رسانی هاست.
بحث اینه که تبلیغات الان زیاده.
همه مراکز هم تبلیغ دارن، تمام مراکز هم داعیه اینو دارن که از همه بهترن و میگن که خب کار ما بهتره و این ها همه دارن.
منتها یه شخص به نظرم زمانی می تونه که مراکز معتبر از مراجع رسمی اعلام بشن تو هر شهرستان تو هر استان معرفی بشن بهشون و یکی اینکه رسانه های هر شهر حالا هر شهر بالاخره رسانه های مجازی خودشو داره.
رسانه تصویر خودش رو داره اونا هم به این زمینه کمک کنن که فلان مرکز اگه معتبره واقعا طبق اصولی که حالا پروتکل هایی که داده میشه اونا رو بیشتر معرفی کنن که این مراکز معتبر طبق اصول انجام می شوند.
پیشنهاد این که ما به خود مراکز.
داریم اینه که به این میگن که مشق نانوشته.
که خطا نداره.
باید اون کیس هایی که صورت گرفته کارایی که انجام گرفته رو اطلاع رسانی کنن.
با کمال صداقت کیس هایی که تمام مراکز کیس خوب داشتن.
کیس بد داشتن.
عمل خوب داشتن و عمل بد داشتن و یه کانال اطلاع رسانی در رابطه با فعالیت های خودشون داشته باشن که این کارا شد و خوب بوده.
حالا این کارا ضعیف بوده که مردم با یه سردرگمی مواجه نباشن.
مثلا ما کیس هایی داریم که اومده مراجعه کرده به مطب های ما بعد گفتن ما رفتیم فلان کارو انجام دادیم آخر کار فهمیدیم اصلا پزشک نبوده.
فهمیدیم اصلا حوضه مرتبط با کار ایشون نبوده.
و وقتی هم میگیم خب پس از کجا باید گفت؟
خب ما هم سرچ کردیم تو اینستاگرام مثلا این پیج ها اومده ما هم رفتیم سر این ادرسها و این کارو انجام دادیم.
به نظرم تو هر شهرستان خود شبکه ی بهداشت نظام پزشکی میتونه مراکزی که بالاخره پزشک هستن یا دارن اینکارو انجام میدن به صورت لیست وار به مردم معرفی کنن که تو انتخابشون راحت تر باشن.
این موردی که فرمودین در رابطه با افرادی که دارن این خدمات رو انجام میدن در حالی که پزشک نیستن.
این یه صورتی از عوام فریبی هست.
من یه چیز خیلی عجیب شنیدم اینه که بعضی از افراد با پای خودشون میرن به سالن های زیبایی.
یعنی با علم به اینکه این شخص که میخواد برای من تزریق انجام بده پزشک نیست بازم چهره ی خودشون رو به دست این عزیزان میسپارن که به صورت غیرمجاز و در محیط به شدت غیربهداشتی دارن کار تزریق انجام میدن.
این خیلی عجیب بود به نظرم.
خب این هم ریشه های خودشو داره.
یکی از مرده ها اینه که مردم شاید اطلاع رسانی بهشون نشده و وقتی ما اطلاعاتمون کم باشه نمیتونیم خوب انتخاب کنیم.
اگه اطلاع رسانی بشه آگاهی داده بشه به مردم که آقا این صورت شما یک بار این صورت نصیب شما شده و ممکنه دچار عارضه ای بشه که دیگه غیرقابل برگشت باشه.
چون همیشه هم اینجوری نیست که حالا یه نفر یه کار اشتباهی کنه بعد یه پزشک یا یه نفر دیگه بتونه اون کار رو درست کنه.
گاهی اوقات عارضه غیر قابل برگشت است و این اطلاع رسانی به مردم بشه که آقا تو اون ناحیه صورت ما کلی عصب داریم، کلی داریم، کلی شریان داریم و بافت خیلی حساسیه و وقتی عارضه ها رو بهشون اطلاع رسانی کنیم که بدونن که ممکنه با چه عواقبی مواجه بشن عمدتا بعیده به سمت افراد غیر متخصص بروند.
یه بحثی هم هست بالاخره تفاوت قیمت ها هم هست دیگه.
کسی که داره خودش به صورت غیر مجاز این کار رو انجام میده قطعا هزینه خیلی پایین تری میگیره و شاید فاکتور های اقتصادی هم بالاخره تو این زمینه موثره که دیگه بحث بحث های تبلیغاتی هم هست.
من پزشک اگه ده تا کار دارم باید ضعیف هام هم ارائه بدم و طرف بتونه انتخاب کنه ولی مراکز غیر مجاز تبلیغاتی هم که دارن فقط کارای خوبشون رو اطلاع رسانی میکنن.
پنجاه تا شصت تا عکس میزارن تو اینستاگرام.
همه هم کارای خوب.
اگه کارای خودشون تازه باشه مدل های خیلی خوب.
ولی خب اون مواردی که دچار عارضه شدن رو قطعا نمیزارن.
صحبتی هم راجبش نمیشه.
به نظرم بازم بر میگرده به اینه که ما حداقل به عنوان پزشک بتونیم یه اطلاع رسانی و یه آگاهی خیلی بیشتری به مردم بدیم و بدونن که خب این انتخاب رو ما انجام میدیم شاید با هزینه پایین تر ولی این عارضه ها هم در کنارش هست و اگه خدایی نکرده دچار عارضه بشم خب اون شخص که اصلا تو این حوزه نیست و اطلاعاتی نداره نمیتونه کمکشون کنه تو رفع اون عارضه.
ولی خب بچه هایی که حالا پزشک متخصص هم پزشک عمومی یا فعال تو این حوزه بالاخره مطب دارن و کلینیک دارن.
اگه کسی دچار عارضه بشه بعدا میتونه مراجعه کنه بهشون و تو درمان بهشون کمک کنه و بتونه اون عارضه رو حداقل برطرف کنند.
من فکر می‌کنم این موردی هم که اشاره کردید خیلی مهمه که ما در واقع برای مراجعین در جامعه پزشکی یک تخمین ریسکی رو ارائه بدیم که بله ممکنه این مداخله‌ای که شما داری انجام میدی ممکنه چنین ریسکی داشته باشه.
شبیه مثلا نکروز که خیلی هم شایع هست توی عمل های بینی. بسیار عالی.
ممنون از شما.
سوال بعدی این هست که چرا ما این تمایل شدید و روزافزون جامعه پزشکان رو به سمت این فعالیت ها در حوزه زیبایی داریم؟
چرا اینقدر تعداد پزشک ها داره روز به روز بیشتر میشه که در حوزه زیبایی فعال هستند؟
خب این سوالیه که بلاخره همیشه مطرحه بین همکاران ما و ما باید با صداقت به شما جواب بدیم چون هم تو حوزه درمان هم به عنوان پزشک هم تو حوزه زیبایی هم تجربه درمان و مدیریت درمانگاه داشتیم.
میتونیم قشنگ راجع به این مسائل شاید یه اطلاع رسانی بهتری کنیم که مثلا چرا پزشکها الان خیلیها بخصوص نسل جوان اومدن به سمت کارای زیبایی.
من همیشه همه همینو میگم.
میگم اگر به شما بگن مثلا بیاین اینجا کار کنین، شب و روز وایسین، کشیک شب وایسین، مریض بدحال رو ببینید.
شب تا صبح نخوابید.
به فرض ماهی 10 میلیون به شما میدم ولی به شما میگم یه تایم عصر بیاین تو مطب کارای زیبایی رو انجام بدید و استرس تون کمتر باشه.
شب هم راحت تو خونتون بخوابین ماهی پنجاه میلیون بهتون میدم.
خب هر شخصی باشه قطعا اون پنجاه میلیون رو انتخاب خواهد کرد و این فاکتور اقتصادی رو نمیشه واقعا نادیده گرفت.
بالاخره پزشک هم معیشت داره.
انتظارات خاص خودش رو داره.
به خصوص پزشک های جوان که حالا تو یه بازه ای از زمان اومدن تو بازار کار.
خب تورم زیاده، اجناس گرونه، زندگی خرجش خیلی بالا رفته.
خب طبیعتا راه هایی رو انتخاب میکنن که زودبازده تر باشه و درآمد بالاتری داشته باشه و بتونن راحت تر تشکیل زندگی بدن و خودشون رو جلو بندازن.
که اینم اگه واقعا بخواد حل بشه اینه که از پزشکایی که تو حوزه درمان هستن باید حمایت بشه.
حالا بحث افزایش حقوق میتونه باشه، حمایت های دیگه ای باشه که یه مشوق هایی باشه که اون پزشک جوونی که حالا درسش تموم شده یا حالا پزشکا که بالاخره میانسال اند یا رشته های مختلفی هستند بتونن تو حوزه درمانی فعالیت کنن و حالا یه درآمد مناسبی هم داشته باشن که مجبور نشن واسه تامین معیشت شون همه کوچ کنن به سمت زیبایی و حالا تو حوزه درمان.
بالاخره سال های آتی ما این مشکلات خواهیم داشت و بیشتر خواهد شد که با کمبود پزشک الان که با کمبود پزشک مواجهیم.
ولی از اون طرف تو بحث زیبایی ماشاالله همه فعالن فراوان هستن و بیشتر فکر میکنم بحث فاکتور اقتصادیه که واقعا توش نقش داره.
فکر نمیکنم در مورد این انتخاب بشه به جامعه پزشکی خرده گرفت چون این تصمیم گیری ها در سطح کلان هست و خیلی داریم می بینیم.
الان هر فردی که میبینی برای کسب و کارش زحمت میکشه سالها مطالعه میکنه.
من به شخصه بهش میگم این نظر شخصی منه اگه اشتباه میکنم شما اصلاح کنید صحبتم.
ولی من احساس میکنم این کاستی که در واقع پزشکان متحمل میشن برای رسیدن به اون جایگاهی که میخوان و در نهایت اون درآمد در توازن نیست.
سالهای زیادی از عمر و جوونی و انرژیشون و وقتشون رو در این فیلد دارن هزینه میکنن و در نهایت ممکنه که ممکنه که نه.
چیزی که واقعا داره اتفاق می افته اون درآمد ایده آل نباشه یا حداقل به اون زحمت نمیارزه.
بسیار خب، حالا در رابطه با فعالیت پزشکان در حوزه زیبایی سوالی که مطرح میشه این است که آیا نهادی هست که به فعالیت این عزیزان در این حوزه نظارت داشته باشه؟
بله تو هر شهرستان ما شبکه بهداشت و درمان رو داریم.
بحث نظام پزشکی رو داریم و حالا تو سال های اخیر بحث های.
دادگستری و دادستانی رو داریم که حالا دارن ورود میکنن به مسائلی که مرتبط با پزشکی هست و خوب هم دارن اقدام میکنن و ما واقعا به عنوان پزشک این خواسته رو داریم.
از وزارت بهداشت، از شبکه بهداشت هر شهرستان و نظام پزشکی که به جهت ورود کنن به این مسائل و بتونن هم نقش حامی داشته باشن و هم نقش ناظر داشته باشن.
نقش هام اینه که وقتی من به عنوان پزشک در سایر صنوف شاید ورود پیدا نمیکنم خب انتظار دارم که سایر صنوف هم تو حوزه پزشکی که یه حوزه خیلی گسترده و تخصصیه ورود پیدا نکنن.
همین بحثی که ما الان با شما داشتیم گفتیم افرادی که اصلا نه پزشکی خوندند نه حتی اطلاعات ساده راجع به آناتومی صورت ندارن و دارن تو این حوزه ها فعالیت میکنن نمیتونیم کتمانش کنیم.
شاید بگن خب شما اسم ببرید تا ما بریم سراغ شما.
نه، این اسم بردن نیست که همه می‌دونیم تو همه شهرها چنین افرادی فعالن.
یخورده باید تو این زمینه ها ورود جدی پیدا کنن.
حتی اگه شده با سایر صنف ها هم صحبت کنن که آقا این حوزه پزشکی حوزه تخصصیه بسته به سلامت روح و روان افراد هست.
یه نفرو وقتی ما دچار عارضه میکنیم فقط جسمانیش نیست به مسائل روحی و عاطفیش هم به دنبالش قطعا تاثیرگذاره و نظام پزشکی و شبکه بهداشت هم همینجور بحث حمایت و نظارت رو داشته باشن.
حالا حمایت اینه که بالاخره نذارن سایر صنوف ورود پیدا کنن.
نظارت هم اینه که بالاخره من پزشکم عاری از خطا نیستم.
ما هیچکدوم داعیه نداریم که بگیم ما عاری از خطا هیچ اشتباهی نمیکنیم.
ما هم اشتباه میکنیم، ما هم خطا داریم.
ما مراجعانی داریم که دچار عارضه میشن.
قطعا به عمد نیست چون بالاخره اطلاعات پزشکی داریم ولی خب ممکنه منجر بشه و هممون هم در تلاشیم که این عارضه ها کمتر بشه و حداقل کمک کنیم به مراجعه کننده مون تا اون عارضه ای که دچارش شدی کمتر بشه.
بعضا هم هست که بعضی جاها خب بعضی کارای ما شاید اشتباهه.
نمیشه کتمان کرد و اون بخش رو هم ما میگیم که نظام پزشکی و شبکه ی بهداشت و درمان هر شهرستان اگه خطا کردم هم باید با من برخورد بشه.
بالاخره اون بحث نظارت و بحث اون جریمه ها هم همچنین باید واسه ما مطرح باشه که من هم احساس نکنم که خب چون پزشکم پس هر کاری میتونم بکنم و به جایی هم جواب پس نمیدم.
نه اون بحث خب داره خوب هم انجام میشه.
حالا بحث دادگستری و دادستانی هم ورود کردم به این مسائل و حقوق بیمار رو هم ما در کنار حقوق پزشک باید حتما بهش توجه خاصی داشته باشیم که حالا بدونن که حقش ضایع نمیشه و اون کسی که به اونجا مراجعه کرده اگه دچار عارضه شد اگه ناشی از خطاهای ما باشه اونم حتما بتونه احقاق حق کنه و به حقش حتما برسه.
امیدوارم که کار به اینجاها نکشه. انشاالله. بسیار خوب.
ممنون بابت توضیحاتتون.
سوالای من اینجا به پایان رسید.
اگر مورد دیگه ای هست که من نپرسیدم خودتون دوست دارید بهش اشاره کنید میشنویم.
بازم ممنون از برنامه خوبتون.
ممنون از شما.
چیزی که خواهش میکنم چیزی که در پایان در رابطه با حوزه زیبایی باید عرض کنم اینه که همه ما یه صورت داریم که اختصاصی خودمونه مثل اثرانگشت و قرار نیست همه مثل هم بشیم.
قرار نیست همه مثل فلان شخص معروف بشیم.
باید بپذیریم مثل اثرانگشت خودمون که فیزیک ما هم اینه.
صورت ما همینه و به بهترین صورت هست قطعا.
و اگر میخوایم یه کاری رو انجام بدیم کاری که نیازه رو انجام بدیم سعی نکنیم به صورت افراطی انجامش بدیم.
سعی نکنیم تصمیمات هیجانی داشته باشیم.
صبر کنیم با حوصله واقعا اون چیزی که نیازه انجام بدیم و سعی کنیم.
بحث اقتصادی تو این روزها سخت تر شده.
اون هزینه رو شاید تو حوزه های دیگه سرمایه گذاری کنیم بهتر باشه.
شاید اون هزینه ای که میخواد واسه اون کار زیبایی بشه.
اگه صرف خرید کتاب هایی بشه که بتونه به دانش و معلومات ما کمک کنه به بینش ما کمک کنه، شاید دیگه اصلا صرف نظر کنیم از این بحث های عمل های زیبایی که حالا شاید نیاز هم نباشن.
یه توصیه من میگم همیشه اگه خواستید یه کار زیبایی انجام بدید کنارش یه دو تا کتاب هم بگیریم بخونیم شاید حداقل بعدی رو دیگه انجام ندیم.
ممنون از دعوتتون. زنده باشین.
خیلی ممنون که تا اینجای برنامه همراه ما بودید.
امیدوارم که نکاتی که مطرح شد مفید واقع شده باشه و خیلی ممنون از جناب آقای دکتر اشکان مرادی پزشک فعال در حوزه زیبایی.
آقای دکتر مجدد تشکر میکنم که دعوت ما را پذیرفتید.
خیلی استفاده بردیم.
ممنون از شما. موفق باشید. قربانت.
تا برنامه ای دیگر.
سالم و سلامت باشید.